اول اردیبهشت سالروز درگذشت استاد علم و اخلاق و چهره ماندگار حوزه پزشکی دکتر مسلم بهادری

به گزارش روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی؛ تقویم دانشکده پزشکی در نظر دارد در راستای نکوداشت بزرگان ضمن معرفی، خاطره ای کوتاه از استادان را بیان کند، این بار به مناسبت اول اردیبهشت سالروز درگذشت دکتر مسلم بهادری استاد برجسته گروه پاتولوژی و معلم علم و اخلاق دانشکده بخشی از خاطرات ایشان را مرور می کنیم.
... من یک دهاتی‌ام! در روستای زنگی‌شاه محله از توابع شهرستان تنکابن (شهسوار) در استان مازندران متولد شدم. برحسب شناسنامه در سال 1305 به دنیا آمدم و سال 93 تولد 88 سالگی را پشت سر گذاشتم. تا سن 7- 8 سالگی در روستا بودم و بعد با خواهرم و همسرش برای تحصیل به تهران مهاجرت کردم. دوره دبستان را در دبستان خیام تهران گذراندم. اواخر دوره دبستان بودم که جنگ جهانی دوم رخ داد و تهران اشغال شد. دوره دبیرستان را در مدرسه ادیب واقع در کوچه نکیسا حدفاصل فردوسی و لاله‌زار و بعد مدرسه مروی مقابل سبزه‌میدان به پایان رساندم. در سال 1327 در کنکور دانشکده پزشکی دانشگاه تهران شرکت کردم و نفر بیستم شدم. در سال 1333 دانشکده پزشکی را به پایان رساندم. به مدت کمتر از یک سال دوران خدمت را در سازمان شاهنشاهی درمانگاه کاخک گناباد خراسان گذراندم.
سپس در امتحان دستیاری شرکت کردم و در دستیاری آسیب‌شناسی پذیرفته شدم. به تهران آمدم و دوره دستیاری را که آن زمان 2 سال و نیم بود طی کردم. پس از آن رئیس درمانگاه دانشکده پزشکی شدم. آن زمان به جای استادیار از عنوان رئیس درمانگاه استفاده می‌کردند.ضمن این که رئیس درمانگاه شدم در بورس شورای فرهنگی بریتانیا شرکت کردم و خوشبختانه نفر اول شدم. در سال 1337 به انگلستان رفتم و 18 ماه در آنجا بودم. در دو بیمارستان بزرگ کاردیف ولز و همراسمیت لندن فوق تخصص آسیب‌شناسی قلب و ریه را اخذ کردم. در ضمن به علت فعالیت‌هایم موفق شدم به عضویت شورای پزشکان سلطنتی وانجمن پاتولوژی بریتانیای انگلستان درآیم. در سال 1339 به ایران بازگشتم. دو سال بعد یعنی در سال 1342و در زمان ریاست دکتر فرهاد در امتحان دانشیاری شرکت کردم و دانشیار شدم. سپس به عنوان رئیس بخش آموزش آسیب‌شناسی دانشکده پزشکی فعالیت کردم. در سال 47-1346 به مقام استادی رسیدم.
مصاحبه تفصیلی روابط عمومی دانشگاه با استاد را اینجا بخوانید.
استاد مسلم بهادری اول اردیبهشت سال 1401 در ماه مبارک رمضان همزمان با ایام شهادت حضرت علی(ع) در 96 سالگی با سابقه‌ی بیش از 70 سال آموزش و پرورش شاگردان بی شمار و فعالیت های اجرایی دار فانی را وداع گفت.
با درگذشت او نه تنها دانشگاه علوم پزشکی تهران بلکه جامعه پزشکی استادی گرانمایه که چونان پدری دلسوز و راهنمایی شفیق بود را از دست داد، اما شاگردانی که در مکتب او تلمذ کردند و اقدامات ماندگار ایشان چه در دانشگاه و چه در فرهنگستان علوم پزشکی چون صدقه جاریه در پهنه گیتی جاری خواهد بود.