حذف
حذف
حذف
تا قبل از تشکيل مدرسه دارالفنون، با وجود آنکه تعدادي براي تحصيل طب جديد به اروپا عزيمت کرده بودند، در وضع طبابت و تحصيل طب تغيير چنداني حاصل نشده بود و کتاب قانون ابن سينا و شرح اسباب نفيسي، کتب معتبر و کلاسيک به شمار مي‌رفتند. براي تحصيل طب محل خاصي وجود نداشت و فراگيرندگان پس از طي مقدمات اوليه (خواندن دروس صرف و نحو و حکمت الهي در مطب پزشکان معروف قديمي)، به فراگرفتن حکمت طبيعي (طب وغيره) مي‌پرداختند و بدون هيچ مانعي مي‌توانستند پس از گذراندن مقدمات اوليه و کسب اطلاعات مختصري در طب، به عنوان پزشک به درمان بيماران مشغول شوند. اين وضع تا زمان سلطنت ناصرالدين شاه و صدارت اميرکبير ادامه داشت. در اين دوره به دستور ناصرالدين شاه, دکتر کلوکه، حکيم باشي دربار براي ارتقاي آموزش طبابت به آموزش تعدادي از افراد همت گمارد تا اينکه در سال 1266, اميرکبير قسمتي از ارک شاهي را براي تاسيس مدرسه دارالفنون در نظر گرفت و در سال 1267 قسمتي از آن آماده شد . در سال 1290, ناصرالدين شاه دستور ساخت بيمارستان را صادر کرد و اولين بيمارستان در ايران (بيمارستان سينا) در سال 1298 به رياست مرحوم ناظم الاطباء افتتاح شد و سپس دانشکده‌هاي ديگري نيز از مدرسه دارالفنون منشعب گرديد.
در سال 1297, تشکيلات مدرسه طب از دارالفنون جدا شد و به ساختماني در خيابان شيخ هادي منتقل گرديد و مرحوم لقمان الدوله ادهم به رياست آن برگزيده شد و از همين دوره, بخصوص از سال 1307, آموزش طب (در مدرسه طب) نظم و قوام بيشتري پيدا کرد و به دوره‌هاي آموزش علوم پايه و باليني تقسيم شد و تا سال 1313, امور علمي و فني و اداري مدرسه‌هاي مختلف که بنام مدارس عالي ناميده شدند, مانند مدارس ابتدايي و متوسطه تحت نظر وزارت معارف قرار داشت.
در سال 1313 قانون تاسيس دانشگاه تهران به تصويب مجلس رسيد و هريک از مدارس, دانشکده ناميده شدند که يکي از آنها دانشکده طب بود. در 5 تيرماه 1313, وزارت فرهنگ قطعه زميني از اراضي جلاليه در شمال تهران را بقيمت 90 هزار تومان خريداري و شروع به ساخت دانشگاه کرد و اولين قسمت آن تحت عنوان دستگاه ابن سينا در 15 بهمن 1313 افتتاح شد که مي‌توان گفت اولين دانشکده در کشور است. دانشکده طب يا پزشکي تهران و ساير دانشکده‌ها بتدريج پس از آن افتتاح شدند.
در سال 1319, بيمارستانهاي تهران ضميمه دانشکده پزشکي شدند و از سال 1317 نام دانشکده طب به دانشکده پزشکي تبديل شد. تا سال 1319, دانشکده پزشکي مشتمل بر دانشکده پزشکي, داروسازي و دندانپزشکي بود و عناوين اعضاي هيئت علمي, تحت عنوان اساتيد با کرسي, اساتيد بي کرسي و دانشياران مشخص مي‌گرديد. در سالهاي بعد, دانشکده داروسازي و دندانپزشکي از دانشکده پزشکي جدا شده و بطور مستقل اقدام به تربيت دانشجو نمودند .
هم اکنون تعداد دانشجويان پزشكي عمومي در مقاطع علوم پايه، فيزيوپاتولوژي، دوره باليني كارورزي 2460 نفر است همچنين دانشکده پزشکي، علاوه بر دانشجويان دوره عمومي، مسئوليت آموزش 663 نفر دانشجويان کارشناسي ارشد و323 نفر دانشجويان Ph.D را بر عهده دارد. مسئوليت آموزش 1963 دستيار تخصصي را در25 رشته باليني، 316 دستيار فوق تخصصي را در 24رشته و 39 رشته فلوشيپ را در 25 گروه آموزشي در بيمارستانهاي تابعه بر عهده دارد هسته اوليه دانشکده پزشکي را گروههاي آموزشي تشکيل مي‌دهند.دانشکده پزشکي داراي 10 گروه آموزشي علوم پايه و 25گروه آموزشي باليني و جمعاً 35 گروه مي‌باشد.
مجموعا 983 نفر هيئت علمي در گروههاي فوق به آموزش دانشجويان اشتغال دارند که از اين تعداد 99 نفر در علوم پايه و 884 نفر در گروههاي آموزشي باليني بيمارستانها به فعاليت مشغول هستند . در 17 بيمارستان تابعه دانشكده با قريب به 7 هزار تخت بيمارستاني، گروههاي آموزشي باليني, فعاليت‌هاي آموزشي را در بخش‌هاي آموزشي مختلف ارايه مي نمايند.
تا قبل از تشکيل مدرسه دارالفنون، با وجود آنکه تعدادي براي تحصيل طب جديد به اروپا عزيمت کرده بودند، در وضع طبابت و تحصيل طب تغيير چنداني حاصل نشده بود و کتاب قانون ابن سينا و شرح اسباب نفيسي، کتب معتبر و کلاسيک به شمار مي‌رفتند. براي تحصيل طب محل خاصي وجود نداشت و فراگيرندگان پس از طي مقدمات اوليه (خواندن دروس صرف و نحو و حکمت الهي در مطب پزشکان معروف قديمي)، به فراگرفتن حکمت طبيعي (طب وغيره) مي‌پرداختند و بدون هيچ مانعي مي‌توانستند پس از گذراندن مقدمات اوليه و کسب اطلاعات مختصري در طب، به عنوان پزشک به درمان بيماران مشغول شوند. اين وضع تا زمان سلطنت ناصرالدين شاه و صدارت اميرکبير ادامه داشت. در اين دوره به دستور ناصرالدين شاه, دکتر کلوکه، حکيم باشي دربار براي ارتقاي آموزش طبابت به آموزش تعدادي از افراد همت گمارد تا اينکه در سال 1266, اميرکبير قسمتي از ارک شاهي را براي تاسيس مدرسه دارالفنون در نظر گرفت و در سال 1267 قسمتي از آن آماده شد . در سال 1290, ناصرالدين شاه دستور ساخت بيمارستان را صادر کرد و اولين بيمارستان در ايران (بيمارستان سينا) در سال 1298 به رياست مرحوم ناظم الاطباء افتتاح شد و سپس دانشکده‌هاي ديگري نيز از مدرسه دارالفنون منشعب گرديد.
در سال 1297, تشکيلات مدرسه طب از دارالفنون جدا شد و به ساختماني در خيابان شيخ هادي منتقل گرديد و مرحوم لقمان الدوله ادهم به رياست آن برگزيده شد و از همين دوره, بخصوص از سال 1307, آموزش طب (در مدرسه طب) نظم و قوام بيشتري پيدا کرد و به دوره‌هاي آموزش علوم پايه و باليني تقسيم شد و تا سال 1313, امور علمي و فني و اداري مدرسه‌هاي مختلف که بنام مدارس عالي ناميده شدند, مانند مدارس ابتدايي و متوسطه تحت نظر وزارت معارف قرار داشت.
در سال 1313 قانون تاسيس دانشگاه تهران به تصويب مجلس رسيد و هريک از مدارس, دانشکده ناميده شدند که يکي از آنها دانشکده طب بود. در 5 تيرماه 1313, وزارت فرهنگ قطعه زميني از اراضي جلاليه در شمال تهران را بقيمت 90 هزار تومان خريداري و شروع به ساخت دانشگاه کرد و اولين قسمت آن تحت عنوان دستگاه ابن سينا در 15 بهمن 1313 افتتاح شد که مي‌توان گفت اولين دانشکده در کشور است. دانشکده طب يا پزشکي تهران و ساير دانشکده‌ها بتدريج پس از آن افتتاح شدند.
در سال 1319, بيمارستانهاي تهران ضميمه دانشکده پزشکي شدند و از سال 1317 نام دانشکده طب به دانشکده پزشکي تبديل شد. تا سال 1319, دانشکده پزشکي مشتمل بر دانشکده پزشکي, داروسازي و دندانپزشکي بود و عناوين اعضاي هيئت علمي, تحت عنوان اساتيد با کرسي, اساتيد بي کرسي و دانشياران مشخص مي‌گرديد. در سالهاي بعد, دانشکده داروسازي و دندانپزشکي از دانشکده پزشکي جدا شده و بطور مستقل اقدام به تربيت دانشجو نمودند .
هم اکنون تعداد دانشجويان پزشكي عمومي در مقاطع علوم پايه، فيزيوپاتولوژي، دوره باليني كارورزي 2460 نفر است همچنين دانشکده پزشکي، علاوه بر دانشجويان دوره عمومي، مسئوليت آموزش 663 نفر دانشجويان کارشناسي ارشد و323 نفر دانشجويان Ph.D را بر عهده دارد. مسئوليت آموزش 1963 دستيار تخصصي را در25 رشته باليني، 316 دستيار فوق تخصصي را در 24رشته و 39 رشته فلوشيپ را در 25 گروه آموزشي در بيمارستانهاي تابعه بر عهده دارد هسته اوليه دانشکده پزشکي را گروههاي آموزشي تشکيل مي‌دهند.دانشکده پزشکي داراي 10 گروه آموزشي علوم پايه و 25گروه آموزشي باليني و جمعاً 35 گروه مي‌باشد.
مجموعا 983 نفر هيئت علمي در گروههاي فوق به آموزش دانشجويان اشتغال دارند که از اين تعداد 99 نفر در علوم پايه و 884 نفر در گروههاي آموزشي باليني بيمارستانها به فعاليت مشغول هستند . در 17 بيمارستان تابعه دانشكده با قريب به 7 هزار تخت بيمارستاني، گروههاي آموزشي باليني, فعاليت‌هاي آموزشي را در بخش‌هاي آموزشي مختلف ارايه مي نمايند.
